شاید هنوز باورمان نشود که بازی GTA 6 چندی قبل، معرفی و در سال ۲۰۲۵ منتشر خواهد شد. این بازی در زمان انتشار، تغییرات کوچک و بزرگ زیادی را رقم خواهد زد. با پلی پاد تی وی همراه باشید تا به این بپردازیم که چرا GTA 6، همزمان هم امیدوارکننده و هم ناامید کننده ظاهر میشود.
شکوفایی پتانسیل نسل نهم
شرکتها پیش از ورود به نسل نهم بازیهای ویدئویی، حرف از تغییرات گسترده میزدند. جدا از بحث همیشگی رزولوشن و نرخ فریم، انتظار میرفت که محتوای بازیها هم دستخوش تغییر شوند. البته این اتفاق تا حدودی هم رخ داد. هوش مصنوعی بهتر، جهانهای بزرگتر و گرافیک جذابتر، از دستاوردهای این نسل هستند.
ولی ما هر چند میانه نسل را پشت سر گذاشتهایم، اما هنوز عصاره واقعی نسل نهم را نچشیدهایم. عنوانی نظیر Alan Wake 2، نشان داد که گرافیک واقعگرایانه و داستانهایی که پرداخت دقیقتری دارند، چقدر اهمیت دارند؛ با این حال، تغییرات ساختاری این اثر، به چیزی فراتر از بازیهای Resident Evil و The Last of Us نرسید.
گیمپلی، فیزیک و موارد اینچنینی، هنوز با همان فرمت کلی نسل هشتم به خورد مخاطب داده میشوند. راکاستار همانطور که قبلاً با Red Dead Redemption 2، برخی از قواعد کلی را تغیری داد، این فرصت را در GTA 6 هم دارد.
استانداردهای جدید برای بازیهای دیگر
مثال واضح از این موضوع، امکان صحبت با تمام NPCها در Red Dead Redemption 2 است. یا برای مثال، مکانیزم پیوند عاطفی با اسب شخصیت اصلی، موضوع قابل توجهی است. حتی شرایط حمل سلاحها توسط شخصیت اصلی هم به شیوهای ترسیم شد که پیش از آن، مرسوم نبود. آرتور مورگان تنها قادر به حمل سلاحهایی بود که به طور منطقی، توانایی آن را داشت.
بقیه سلاحها به Inventory زین اسب منتقل میشدند. واقعگرایی بیشتر را هم فراموش نکنیم. در RDR 2، فرایند شکار هر یک از حیوانات موجود در اثر (که تعدادشان هم فوقالعاده زیاد بود)، به شکل واقعی پیش میرفت. بسیاری از مکانها در Red Dead Redemption 2، در قیاس با تراکم کلی سازهها، واقعاً طراحی شده بودند و گیمر میتوانست وارد آنها شود.
پدیدههای تصادفی هم شرایط مشابهی داشتند. گیمر با عبور از هر منطقه، هر بار با اتفاقات جدیدی مواجه بود. بسیاری از مکانهای داخلی، راز بهخصوصی داشتند که شبیه کوئستهای کوتاه اما جالب عمل میکردند. خلاقیت و نوآوریهای اینچنینی راکاستار، جهانی پویا را نشان میداد که همه دوست داشتند به آن پا بگذارند.
گیمرها به استانداردها راضی نمیشوند
ابداعات و پیشرفتهای جدید راکاستار در حوزه بازیسازی، شبیه و همانند تمام مسائلی که گفتیم، میتوانند GTA 6 را تبدیل به امیدواری بزرگ نسل نهم کنند؛ تجربهای که هیچکس از انجامش، پشیمان نمیشود و آن را به دیگران هم پیشنهاد خواهد داد. چنین تجربیاتی، تبدیل به استانداردهای جدیدی برای صنعت ویدئوگیم میشوند.
با این وجود، انتظارات گیمرها، احتمالاً در لبه محدودیتهای واقعی صنعت گیم قرار دارند. Red Dead Redemption 2 به لحاظ تراکم، ساختمانهای ناچیزی در مقایسه با GTA 6 خواهد داشت. بسیاری از گیمرها انتظار همان آزادی عمل و محیطهای داخلی را دارند. افزون بر این، تخریبپذیری، یکی از پایههای ثابت نظریههای طرفداران درباره GTA 6 است.
هیچ وقت همه، همزمان راضی نمیشوند
به خوبی میدانیم که پیادهسازی محیطهای تخریبپذیر در یک بازی با این عظمت، چه کار محال و عجیبی است! در سمت مقابل، فیزیک دقیق NPCها و طراحی باورپذیر آب، در لیکهای نسبتاً معتبر سال گذشته، حضور داشتند. اما آیا چنین پیشرفتهایی، گیمرها را راضی میکنند؟
برخی از آنها را بله. اگر راکاستار مانند همیشه بدرخشد و شبیه یک ستاره واقعی رفتار کند، یکی از بهترین بازیهای تاریخ در سال ۲۰۲۵ پیش روی گیمرها قرار میگیرد. اگرچه این بازی در بهترین و جذابترین حالت، هنوز هم در سطح انتظارات نامعقول گیمرها نیست، اما به بسیاری از گیمرها یادآوری میکند که باید چگونه فکر کنند و انتظار داشته باشند!
اما عده دیگری، خیر! این عبارت معروف، بیدلیل معروف نیست: «همه را نمیتوان راضی کرد». به محض این که رضایت عدهای به دست آید، رضایت عده دیگری از دست میرود. مردم استانداردها و خواستههای یکسانی ندارند. حین و پس از عرضه Red Dead Redemption 2، جمعیت قابل توجهی از گیمرها، مشخصههای اصلی این اثر را مورد انتقاد قرار دادند.
حتی شاید در اطرافیان خود، افرادی را بشناسید که باور دارند سطح واقعگرایی بالای بازی، مانعی خلاف جهت لذت و سرگرمی است. این استدلال از وجوه مختلف، قابل قبول است. عدهای دیگر، مکانیک کلی طراحی جهانهای باز شرکت راکاستار را منسوخ میدانند. شاید هم تعدادی از بازیکنها، به استانداردهای کلی این صنعت شکایت داشته باشند که در هر صورت، راکاستار ابداً توانایی پاسخ به آنها را ندارد!
امیدی برای ناامیدان!
فیلمهای بلاک باستری سالهای اخیر، برخلاف اکثر بازیهای بلاک باستر صنعت گیم، کاملاً کیفیت هنری خود را از دست دادهاند (معنا و مفهوم بلاک باستر هم چنین چیزی را به فیلمسازان، دیکته میکند). ولی لزوماً این موضوع برای صنعت بازی صادق نیست. بسیاری از بلاک باسترهای دنیای ویدئوگیم، رگههای هنری فوقالعاده قوی و پایداری دارند. به همین خاطر، به سختی میتوانیم آنها را بلاک باسترهای راستین بنامیم.
حتی با فرض این قضیه که بازیهای AAA، با ذهنیت بازگشت سرمایهگذاری عظیم ساخته میشوند، هنوز هم تعداد آثار هنری بین بازیهای پرخرج، بسیار زیاد است. GTA 6 میتواند یکی از باکیفیتترین و شاید هم بهترین آنها در نسل فعلی باشد. این موضوع به تنهایی، امیدی یکتا برای افرادی است که احساس میکنند قرار نیست تغییر خاصی را شاهد باشند.
GTA 6 برای سالیان متوالی، در دست توسعه بوده است. راکاستار دیگر در هر دهه، به سختی یک بازی منتشر میکند، بنابراین باید در خروجی نهایی، تمام توانش را به کار بگیرد. بعد از عرضه هر بازی بخش آنلاین آن از راه خواهد رسید و پشتیبانی طولانی مدت ادامه پیدا میکند. GTA 6، راهی به جز موفقیت ندارد و هر چه زودتر به این باور برسید، شبهای آرامتری را پیش از عرضه این اثر جاهطلبانه، خواهید داشت!