مگر میشود کسی گیمر باشد و ورزش های الکترونیک را نشناسد؟ بازیکنان ورزش های الکترونیک اکنون از جدیدترین ورزشکاران عرصههای بینالمللی هستند که میلیونها نفر روی پلتفرمهای یوتیوب، توییچ و … آنها را دنبال میکنند.
حتی در این سمت جهان، در میان هموطنان ما، کشورهای همسایه و خلاصه هر نقطه از این سیاره آبی، جمعیت عظیمی از علاقهمندان eSports را پیدا خواهید کرد. با این اوصاف، چرا گیمرهای کره جنوبی به معنای واقعی کلمه این صنعت را فتح کردهاند؟ با پلی پاد تی وی همراه شوید تا عوامل موفقیت کرهایها در ورزش های الکترونیک را بررسی کنیم.
وجه اشتراک گیمرهای کرهای؛ یک راز واقعی
اولین نکته را خیلی سریع بازگو کنیم. بسیاری از گیمرهای حرفهای کره جنوبی از خانوادههای قشر متوسط یا حتی پایینرده هستند. جاناتان لی (Jonathan Lee) نویسنده و خبرنگار وبسایت Wired به درستی این موضوع را مورد اشاره قرار میدهد. او طی مصاحبه با ورزشکاران صنعت ویدئوگیم کرهای به این حقیقت رسید که حتی خود آنها هم از این وجه اشتراک اطلاع ندارند!
به نظر میرسد این قشر خاص از کرهایها که طی سالهای گذشته بر صحنه جهانی ورزش های الکترونیک اشراف پیدا کردهاند، از تصمیمی شجاعانه انگیزه گرفتهاند. اما چه تصمیمی؟ در واقع، این گیمرها ناخودآگاه ریسکی را پشت سر میگذارند که اگر در آن شکست بخورند، یک زندگی مناسب را از دست میدهند و اگر موفق شوند، یک زندگی مناسب دیگر را به دست میآورند.
Jung Xzi Ki-hyo نمونه خوبی از این موضوع است. پدر او تعمیرکار اتوبوس است. یک بازیکن معروف کرهای دیگر، Park Jong Reyol نام دارد. پدر Park هم راننده تاکسی است و خودش قبل از ورود به این حوزه، باریستا بوده. چنین نمونههایی اصلاً کم نیستند و ما میتوانیم چندین و چند خط دیگر هم مثال بزنیم.
ورزش های الکترونیک؛ فرصتی جایگزین!
حال فرض کنید چنین نوجوانانی با یک مسیر سرراست مواجه بودند و نسلهای جدید هنوز هم مواجه هستند. اگر آنها با نگرش روتین جامعه به زندگی نگاه کنند، «تحصیل» پیش رویشان قرار میگیرد. طبق آمار ۷۰ درصد دانشآموزان کرهای بعد از دبیرستان، تحصیلات عالی را در دانشگاه ادامه میدهند.
با این حال، کره جنوبی با رشد سرسامآوری که در هر حوزهای دارد، محیط تنشزایی برای مردمش ایجاد میکند. محیطی به شدت رقابتی که دانشآموزان باید برای رسیدن به دانشگاههای تراز اول (یا دقیقتر، ۳ دانشگاه برتر)، در آزمون ورودی دشواری شبیه به کنکور در ایران شرکت کنند.
حتماً میتوانید حدس بزنید خانوادههای قشر متوسط برای آماده کردن فرزندانشان برای این آزمون، چه مشکلات بزرگی پیش رو دارند. هزینه استخدام معلم خصوصی، موسسههای آموزشی و کتابهای آموزشی بالا است. در سمت مقابل، هزینه اجاره یک سیستم کامپیوتر در کره جنوبی، به ۱ دلار در ساعت هم نمیرسد.
قشر فرودست، به سمت بالادست!
مسئله کم کم حل میشود و حالا متوجه هستید که چرا کره جنوبی حرفهای ترین بازیکنان ورزشهای الکترونیک را در اختیار دارد. جواب ساده است: کره مملو از نوجوانانی است که انگیزه یا امکان ورود به دانشگاه را ندارند! برعکس، دسترسی به کامپیوتر و اینترنت ساده است و زمان آزاد هم فراوان!
البته، ماجرا به همین سادگی نیست! چرا که هیچ چیزی در این جهان به این سادگیها رقم نمیخورد. کموبیش ما نظارهگر یک نابرابری سیستماتیک و عمیق هستیم که از قضا، نمودی از «والایش روانی» را منجر میشود.
هر چند خود گیمرهای حرفهای کرهای از وجوه اشتراکشان اطلاع ندارند، اما به خوبی از شرایط ناجوانمردانه زندگی همردهها مطلع هستند. اینجا برای درک ابعاد قضیه باید به جاناتان لی بازگردیم. او روایتهای بیشماری از این گیمرها نقل میکند.
گذشته، تکرار میشود؛ آینده، نابود
این جمله بهرام بیضایی بینهایت دوستداشتنی است: «اتفاق خودش نمیافتد!» میتوان چندین و چند گیمر حرفهای را در میان صحبت نامهای معروف ورزش های الکترونیک کرهای پیدا کرد که شرایط بد را تغییر دادهاند. این جوانان برای فرار از مشکلات اقتصادی خانواده، ناسازگاریهای والدین یا فشار زندگی در جامعهای که تحصیلات عالی را تنها راه رسیدن به یک زندگی خوب میدانند، به بازیهای ویدئویی پناه بردند.
Albert Yeh، مدیر Florida Ma
Yeh که در برگزاری مسابقات eSports در آمریکا سابقه طولانی دارد، به خوبی میتواند شرایط را تحلیل کند. او با هر دو گروه بازیکنان غربی و شرقی آشنا است. به باور آلبرت بازیکنان شرقی کاملاً پولمحور عمل میکنند! ظاهراً بازیکنان غربی به اشتیاق خود اهمیت میدهند، در حالی که بازیکنان کرهای حین بستن قراردادها برای پول دریافتی اهمیت زیادی قائل میشوند.
زود قضاوت نکنید، این هم بیدلیل نیست. مردان کرهای باید تعهد خدمت سربازی را هم در نظر بگیرند. خدمت سربازی به منزله پایان کار دوران حرفهای خیل عظیمی از این بازیکنان کرهای عمل میکند و آنها این را میدانند. بازیکنان حرفهای بعد از پایان دوره خدمت، به ندرت به این صنعت باز میگردند. از میان افرادی که باز میگردند نیز تعداد بسیاری در نقش مربی ظاهر میشوند.
سالهای طلایی در ورزش های الکترونیک
نکته ظریف و مهمتر آنجایی میدرخشد که بفهمید کرهایها قبل از خدمت سربازی هم مسئله تأمین خانواده را دارند. آنها بخش قابل توجهی از پول دریافتی را به حمایت از خانوادهشان اختصاص میدهند. با بررسی عقاید جامعه کره جنوبی، مشخص میشود دیدگاهی که رسانهها از این کشور بازتاب میدهند، چندان صحیح نیست.
اگر به شما بگوییم برخی از شناخته شدهترین ورزشکاران eSports کره جنوبی، احترامی نزدیک به قهرمانان سایر رشتههای ورزشی این کشور ندارند، چه واکنشی نشان میدهید؟ رسانهها طوری تبلیغ میکنند که انگار eSports تبدیل به ورزش ملی کره جنوبی شده است.
یک مثال دیگر از این وضع، کودکان جمهوری دومینیکن هستند. آنها در لیگ بیسبال با این امید شروع به فعالیت میکنند که یک روز وارد لیگهای اصلی شوند. حتی روند ورود آمریکاییها به صحنه ورزش های الکترونیک هم جای بحث دارد. باید یک بار دیگر تکرار شود: هیچ چیز به این سادگیها نیست!
هیچ چیز به این سادگیها نیست!
Brandon Larned با نام مستعار Seagull، بازیکن آمریکایی سابق لیگ Overwatch که اکنون به عنوان استریمر فعالیت میکند، کاملاً تصادفی وارد این حوزه شد. خانواده او در واشنگتن توانایی تهیه رایانه مجزا را برای او نداشتند. Brandon از رایانه قدیمی برادرش استفاده میکرد که Half-Life 2: Deathmatch را حداکثر با ۲۵ فریم در ثانیه اجرا میکرد. نهایتاً او موفق شد ۵۰۰ دلار از یک دوست آنلاینش در همان بازی برای ارتقای رایانهاش بگیرد.
آن رایانه به Brandon اجازه داد وارد بازی Team Fortress 2 شود. بازی مذکور شروع کار او به عنوان یک ورزشکار آماتور در این حوزه بود. با این حال، او هنوز هم در تهیه شهریه دانشگاه مشکل داشت. بعد از سالها سعی و تلاش، بخت در بازی Overwatch با Brandon یار شد. او در لیگ Overwatch به موفقیتهای قابل توجهی رسید. بعد از تجربه یک شهرت عظیم، او هماکنون از این مسابقات بازنشسته شده و به استریم میپردازد.
در جهانی که یک بازیکن حرفهای ورزش های الکترونیک، در قلب آمریکا کاملاً تصادفی (و در ادامه با تلاش خودش) به موفقیت میرسد، درباره کره چه میتوان گفت؟ ما هنوز با آن جهان ایدهآل فاصله زیادی داریم. آیا هیچ وقت این فاصله را طی خواهیم کرد؟ واقعاً مشخص نیست، فقط میدانیم که کرهایها به خوبی از توانایی حیرتانگیز بقای انسان استفاده میکنند.
