نقد و بررسی بازی Sifu : هنر خوب مردن

اگر هوس بازی‌های رزمی کردید، ما یک پیشنهاد عالی برای شما داریم: Sifu. یک بازی ماجراجویی با محوریت کونگ‌فو که پر است از زدوخورد! کمپانی Sloclap  که قبلا با بازی Absolber در سال 2017 خوش درخشیده بود، اینبار یاد جکی چان و بروس لی را برای طرفداران هنرهای رزمی زنده کرده. با پلی پاد تی وی همراه باشید تا با این بازی بیشتر آشنا شوید.

داستان از چه قرار است؟

داستان Sifu درباره انتقام است. کودک کوچکی که خانواده‌اش را از دست داده، حالا به جوانی تبدیل شده که می‌خواهد با استفاده از هنرهای رزمیِ پدرش انتقام قاتلان خانواده‌اش را بگیرد. شما در نقش دختر یا پسر جوان چینی بازی می‌کنید که به دنبال درافتادن با گروه‌های خلافکار چینی است و برای این کار باید هر چه از کونگ‌فو یاد گرفته استفاده کند. 5 رئیس باند چینی، گنگ‌ها و دارودسته‌های خلافکار و شمایی که به خون تشنه‌اید، عناصر داستان را می‌سازند. داستان شاید به نظر تکراری بیاید، اما طی روند بازی و البته پایان‌بندی خوب آن، به شما نشان می‌دهد که همه چیز آنطور که فکر می‎‌کردید، نیست. البته باید یادآوری کنیم که شاید داستان آنقدرها هم برای شما مهم نباشد و گاهی اصلا فراموش کنید چرا دارید این آدم‌ها را می‌کشید.

یکی از جذابیت‌های بازی Sifu محله‌ها و خانه‌های چینی است که ما را کنجکاو می‌کند به هر گوشه و کنارش سرک بکشیم. تنوع محیطی و نقشه‌های بازی بالا است و مانع از تکراری شدن روند بازی می‌شود. شما محیط‌های مختلف خیابان، کلوپ و خانه را تجربه می‌کنید که همگی به شکل جذابی ترسیم شده‌اند. از طرف دیگر تنوع محیطی باعث شده تا بیشتر به گشت‌وگذار در محیط بپردازید و جایزه‌های بیشتری هم بگیرید. یادتان باشد حتما به معابد و عبادت‌گاه‌ها سر بزنید تا از جوایز پنهان شده در این مناطق استفاده کنید.

گیم پلی بازی Sifu

بازی  Sifu در قالب سوم شخص اجرا می‌شود. شما مدام در حال نبرد هستید و با توجه به سبک کونگ‌فوی بازی یعنی Bak Mei باید دائما یا به صورت تک به تک یا یک نفره در مقابل یک گروه مبارزه کنید. Sifu چند مرحله دارد که هرکدام مربوط به کشتن یکی از اعضای گنگی است که خانواده کاراکتر را قتل عام کرده‌اند. مهارت‌هایی که باید کسب کنید و ارتقاء دهید خیلی خاص نیستند، اما به کارتان می‌آیند. یکی از جذابیت‌های بازی این است که شما در هر قسمت تکه‌ای از پازلی را پیدا می‌کنید که به شما در کشف علت قتل خانواده‌تان کمک می‌کند.

یکی از نکات جذاب سیستم مرگ کاراکتر در Sifu است. شما بازی را با 20 سال سن شروع می‌کنید و در پایان 70 ساله‌اید. وقتی می‌میرید، بعد از زنده شدن سنتان بیشتر می‌شود. در این حالت از یک طرف باتجربه‌تر شده‌اید و از طرف دیگر شاید قوای بدنی‌تان مانند دوران جوانی‌تان نباشد. این ایده جذاب نشان می‌دهد که هرچقدر سنتان بالا برود دیگر راهی برای برگشت ندارید و فرصت‌های زندگی‌تان را از دست داده‌اید. یک چیزی که من در این سیستم واقعا دوست دارم، تغییر ظاهری کاراکتر با هر بار مردن و بلند شدن از روی زمین است. شخصیت شما جلوی چشمتان پیر می‌شود که واقعیتی بسیار زیبا و تکان‌دهنده است. همین تغییر ظاهری باعث می‌شود کاراکترتان هم برایتان تکراری نشود. دقت کنید. شما لزوما بعد از مردن یک سال پیرتر نمی‌شوید، مثلا اگر بدست یک باس چند بار بمیرید، یا ضعیف بازی کنید، شاید بیش از یک سال از عمرتان کم شود.

آیا sifu بازی سختی است؟

شاید روند بازی  Sifu ساده به نظر بیاید اما مبارزات پی‌درپی و نبردهای گروهی می‌تواند شما را از پا در بیاورد. دشمنان رگباری به شما حمله می‌کنند و بسیاری مواقع اصلا اجازه نمی‌دهند نفس بکشید. سیستم‌های مبارزه هم چندان ساده و بدون فکر نیستند. برای طراحی بازی از استادان سبک Bak Mei کمک گرفتند و در پایان بازی حس یک کونگ‌فو کار حرفه‌ای به شما دست می‌دهد. توصیه می‌کنیم تاکتیک مبارزه‌تان را با توجه به تعداد آدم‌هایی که در مقابل شما قرار دارند تعیین کنید. مثلا وقتی با یک گروه سروکار دارید، احتمال مردن شما هم بیشتر می‌شود. پس بهتر است با پرتاب اشیا آنها را پخش و پلا کنید تا بتوانید راحت‌تر با تک‌تکشان مبارزه کنید.

دوباره از سختی‌های بازی بگوییم. گاهی اوقات وقتی خوب با دشمنانتان مبارزه نکنید، یا بعضی وقت‌ها که می‌خواهید ترفند نهایی را روی آنها اعمال کنید، آنها بر شما غلبه می‌کنند. در واقع خودشان به یک mini boss تبدیل می‌شوند و با نشانه زردی که بالای سرشان است، کشتنشان به شدت سخت می‌شود.

گرافیک و موسیقی بازی

گرافیک بازی بد نیست. تضاد رنگ‌ها به خصوص در فضای تاریک زیبا است. طراحی چهره‌های npcها گاهی تکراری به نظر می‌رسد، اما انقدر باید زدوخورد کنید که اصلا یادتان می‌رود بعضی‌ها را قبلا دیدید. کلا بازی را با موتور گرافیکی Unreal Engine 4 ساختند و برای همین خیلی جذابیت گرافیکی خاصی ندارد. بیشتر تنوع محیطی و فضای چین که برای ما تازگی دارد آن را از نظر گرافیکی زیبا می‌کند. همچنین دوربین و حرکات آن هم بسیاری جاها آزاردهنده است.

از نظر موسیقی هم مثلا در کلوپ یا نبردهای چند نفره بازی ضرباهنگی تند می‌گیرد و گاهی هم مرموز و آرام می‌شود. در مجموع گرافیک و موسیقی بازی معمولی است.

بالاخره Sifu را بازی کنیم یا نه؟

من از Sifu خوشم آمد. چون از یک طرف بازی سختی بود. خیلی جاها خسته می‌شدم و احساس می‌کردم از پسش برنمی‌آیم. ایده بالا رفتن سن و پیر شدن کاراکتر را دوست داشتم و گشت‎‌وگذار در محله‌های چینی هم برایم جذاب بود. داستان خیلی برایم کشش نداشت، البته که شاید پر کردن قطعات پازل و کشف معمای قتل خانواده کاراکتر جذابیت‌های خودش را داشت. دوست داشتم موسیقی بازی بهتر بود و شاید اگر داستان را در طی مراحل بازی بیشتر حس می‌کردم، برایم جذابتر می‌شد.