برای دقایقی موضوع مقاله را از یاد ببرید و فرض کنید که عنوان این مطلب را هم نخوانده‌اید. اصلاً فکر کنید که ما می‌خواهیم درباره هر چیزی غیر از اینترنت حرف بزنیم. بدون آن که چشم‌هایتان را ببندید، بدترین کابوس خود را تصور کنید: سیل؟ زلزله؟ مرگ‌های دسته جمعی؟ سقوط از ارتفاع؟ فراموششان کنید! تنها چند روز قطعی اینترنت، فاجعه‌ای به مراتب بزرگ‌تر از این موارد را برای بشریت رقم می‌زند، چه برسد به خاموشی ابدی این شبکه که جهان ما را متحول کرده و زندگی میلیاردها انسان به آن وابسته است.
پس خیلی زود، قبل از این که بتوانیم درباره چیزی غیر از اینترنت حرف بزنیم، اینترنت باری دیگر بحث اصلی مقاله ما می‌شود. در جهان امروز سخت می‌توان موضوعی را پیدا کرد که ربطی به شبکه اینترنت نداشته باشد. کسب‌وکار، تحصیل و حتی سیاست روی باریکه‌ای نامرئی به نام اینترنت حرکت می‌کنند که ما تاثیر بزرگش را فراموش کرده‌ایم. با پلی پاد تی وی همراه باشید تا به بررسی وضعیت گیمرها در زمان قطعی اینترنت بپردازیم.
قطعی اینترنت با ما چه می‌کند؟
اجازه دهید به شیوه دیگری این اتفاق را تحلیل کنیم. طبق پیش‌بینی‌ها تنها اگر ۴ روز اینترنت به صورت سراسری قطع شود، اقتصاد جهان فرو می‌پاشد، میلیون‌ها نفر بیکار می‌شوند و وضعیت سلامت، معاش، حمل و نقل و … مردم در خطر کامل قرار می‌گیرد. به عبارت دیگر، هر کاری که طی ۱ ماه گذشته انجام داده‌اید، با خاموشی اینترنت، طی یک ماه آینده با ۱۸۰ درجه تفاوت صورت می‌پذیرد. البته، اگر این شانس را داشته باشید که از تبعات این اتفاق زنده بیرون بیایید.
شاید کشورهای جهان سوم کمتر ضربه بینند، اما این موضوع به هیچ عنوان از دامنه آسیب‌های کلی و گسترده قطعی اینترنت کم نمی‌کند. شورش‌های متوالی، احتمال وقوع جنگ برای دستیابی به منابع و آشوبی که در سراسر تاریخ نظیر نداشته، انسان را حیرت‌زده می‌کنند. در چنین شرایطی که همه‌چیز و همه‌کس احتمالاً در بزرگ‌ترین بحران تاریخ بشریت قرار می‌گیرند، شاید خنده‌دار به نظر برسد که ما درباره بازی سخن بگوییم.
وضعیت گیمرها در صورت قطعی اینترنت
با این حال مردم همواره به سرگرمی نیاز دارند و اکنون بازیهای ویدیویی بزرگ‌ترین شکل سرگرمی هستند. درآمدهای میلیارد دلاری بازی‌ها، گواه بر این قضیه است. با وجود اینکه شکل‌گیری پلتفرم‌های مختلف و حتی صورت‌های دیگری از رویدادهای مربوط به بازی، از جمله ورزش‌های الکترونیک سال‌ها زمان برده، قطعی اینترنت، آن‌ها را در چند لحظه از بین می‌برد. آن‌گاه ما می‌مانیم و تلی از خاکستر خاطرات خوب گذشته که باید دفن شود.
پس ما حتی بعد از فروپاشی اینترنت هم به بازی و سرگرمی نیاز داریم. در ادامه، خیلی کوتاه به شرایط بشر و به خصوص گیمرها بعد از ناپدید شدن اینترنت نگاهی خواهیم انداخت و پاسخ‌های خود به این مصیبت جبران ناپذیر را بررسی خواهیم کرد.
هجوم به بازیهای آفلاین
اکنون این‌طور پیش‌بینی می‌شود که بازیهای آنلاین و همین‌طور بازی ابری در آینده‌ای نه چندان دور صنعت بازیهای ویدیویی را قبضه خواهند کرد. چه باور کنید یا خیر، احتمالاً ما در حال حرکت به همان سمت هستیم و فرزندان ما مسلماً تجربه‌های بسیار متفاوتی را نسبت به ما خواهند داشت.
پس این‌طور در نظر بگیرید که پلی پاد، دوران کودکی خوبی را برای فرزندان شما خواهد ساخت؛ چه آن‌ها که آمده‌اند و چه آن‌هایی که خواهند آمد! اما قطعی اینترنت می‌تواند این روند را معکوس کند. وقتی اینترنتی برای اجرای ابری بازی‌ها یا تجربه بازی چند نفره وجود نداشته باشد، مردم راه خود را کج می‌کنند و دوباره به سمت اجرای بازیهای قدیمی پیش می‌روند.
بازیهای تک نفره و عناصر داستانی بازی‌ها مورد توجه قرار می‌گیرند و بسیاری از ما به یاد خواهیم آورد که اولین بار چرا عاشق بازی‌ها شدیم. با این وجود، قرار نیست فرآیند بازگشت بازیکنان به بازیهای آفلاین، تحولی عظیم یا اتفاقی مثبت را رقم بزند. در نبود اینترنت، همه سناریوهایی که منجر به پیشرفت آن‌ها می‌شوند، با مشکل مواجه خواهند شد.
مثلاً چطور می‌توان به بازیهای قدیمی دست یافت؟ روند توزیع دیجیتال بازی‌ها چگونه به فرمت نشر فیزیکی سابق بازخواهد گشت؟ از طرفی سازمان‌دهی تیم‌های بازی‌سازی که لازمه آن اینترنت است، واقعاً چقدر سریع و کارآمد خواهد بود؟
پس ممکن است در دنیای بدون اینترنتی که از آن سخن گفتیم، دیسک‌ها دوباره به محبوبیت برسند و کنسول‌های بازی دیجیتال کاربرد خود را از دست بدهند. دسترسی به بازی‌ها و محتوای مربوط به آن‌ها مثل اخبار و … سخت‌تر می‌شود و فراتر از آن، ما به جای پیشرفت در این حوزه‌ها، پسرفت خواهیم کرد.
بازیهای غیر ویدئویی
شبکه‌های اجتماعی و بازیهای ویدئویی وقت زیادی از مردم عصر ما را به خودشان اختصاص می‌دهند. ما نیاز به سرگرمی و سپس حضور در جمع را از طریق این دو حوزه جبران می‌کنیم. بازیهای آنلاین اکنون تا حدودی اجتماعی هم شدهاند و ما را در دنیایی مجازی از اجتماع غرق می‌کنند. بدون آن‌ها ما انسان‌ها، موجوداتی که سر تا پای خود را اجتماعی می‌دانیم، چطور چنین نیازی را برطرف خواهیم کرد؟
بسیاری از بازیهای غیر ویدئویی، سنتی و قدیمی، ابعاد جمعی را در خود جا داده بودند و حتی ورزش هم ترکیبی از مشارکت و کار تیمی است. با تضعیف ماهیت بازیهای ویدئویی از جمله عناوین تک نفره، مردم به ویژه کودکان و نوجوانان به تجربه بازیهای سنتی ترغیب می‌شوند.
به این ترتیب شاید دوباره صدای خنده کودکان در کوچه و خیابان شنیده شود که البته پشت آن چندان هم خبری از خوشحالی نیست، بلکه یک نوع شادی حاصل از اجبار است. نسل‌های جدید فرصت پیدا می‌کنند، بازی‌هایی را با دوستان و هم‌محلی‌های خود انجام دهند، آن‌چه که پدران و مادرانشان چند دهه پیش تجربه کرده بودند.
البته، دایره دوستان دوباره به جغرافیا محدود می‌شود. شما دیگر هرگز نمی‌توانید با شخصی از آن سوی کره زمین در یک رقابت شرکت کنید. دوستان شما به کوچه، محله یا نهایتاً شهر محل زندگی شما محدود می‌شوند و باری دیگر جبر زمانه بر زندگی‌تان سایه می‌اندازد. همان‌طور که ما بیشتر و بیشتر مشغول تجربه بازی‌هایی می‌شویم که نیاکانمان خاطراتشان را تعریف می‌کردند، به دوره آن‌ها هم نزدیک‌تر خواهیم شد. ما در زمان سفر خواهیم کرد، نه به جلو بلکه به عقب و این هیچ افتخاری ندارد.
ایجاد سرگرمی‌های جدید
یادم نیست کجا اما قبلاً با الهام از یک نقل‌قول معروف جمله‌ای را به کار بردم که می‌توانم به یاد بیاورم و البته دوباره هم از آن استفاده کنم: اگر احتیاج مادر اختراع و خلاقیت باشد، محدودیت پدر آن است. قطعی اینترنت، هم الزامات جدید و هم محدودیت‌های بیشتری را ایجاد می‌کند. احتیاج به سرگرمی و محدودیت در دسترسی به آن. چرخه ساخت، توزیع و تبلیغ بازیهای ویدئویی با قطع اینترنت میزبان ضربه‌ای چنان سنگین خواهد بود که احتمالاً تاثیرات آن تا میانه عمر یک نسل و پس از آن نیز ادامه پیدا می‌کند.
از آن سو بازیهای سنتی هم بنا به دلایل بی‌شماری نمی‌توانند مردم زیادی را به مدت طولانی سرگرم کنند. بازیهای این چنینی مقیاس‌پذیر نیستند، کسی روی توسعه آن‌ها کار نمی‌کند و جای پیشرفت خاصی ندارند. دو عاملی که چند سطر پیش نام بردیم، احتیاج و محدودیت، زمینه‌ساز ظهور ایده‌هایی جدید می‌شوند. مردم در تنگنای زندگی در دنیایی که اینترنت را کشته است، برای سرگرم کردن خود خلاقیت به خرج می‌دهند.
بسیاری از ابزارهای کنونی یا قدیمی بشر که با اوج‌گیری محبوبیت و کاربرد اینترنت به فراموشی سپرده شدهاند، دوباره به کار گرفته می‌شوند تا حداکثر پتانسیل‌هایشان شکوفا شود. اگر انسان‌های روی کره زمین تنها اندکی نوآوری به خرج دهند، سرگرمی‌های بسیاری یکی پس از دیگری زاده می‌شوند. با این حال فقدان شبکه‌ای که بتواند آن را به گوش دیگران برساند و امکان سرمایه‌گذاری و توسعه را فراهم کند، مشکلی بزرگ برای بقایشان ایجاد خواهد کرد. این فقدان در نهایت آن‌ها را نابود می‌کند و تمام خلاقیت‌ها اسیر غباری از فراموشی می‌شوند و این چرخه ادامه خواهد یافت.
اگر قطعی اینترنت رخ داد…
در انتها بعید به نظر می‌رسد که هر رویداد یا اتفاقی قادر به قطعی اینترنت به صورت هم‌زمان در همه کشورها باشد. اگر هم شاهد چنین چیزی باشیم، مردم از درب و دیوار بالا خواهند رفت تا اینترنت را دوباره راه بیندازند.
اما اگر زمین و زمان به یک‌باره گرد هم آیند و باز هم اینترنت وصل نشود، آن وقت چه؟ آن وقت احتمالاً شما در حال تماشای یک خواب خیلی عجیب هستید که دو عامل دارد: یا بیش از اندازه غذا میل کرده‌اید یا در نقطه‌ای از جهان زندگی می‌کنید که فردیت و تصمیم‌های منطقی معنا ندارند و وحشت چنین چیزی در ناخودآگاه شما ریشه دوانده است. احتمالاً حالت دوم برای مخاطبان پلی پاد آشناتر به نظر می‌رسد.
به هر حال ما تعدادی از سناریوهای احتمالی برای سرگرمی گیمرها را بعد از قطعی اینترنت در این مقاله بازگو کردیم اما از شما چه پنهان، اگر چنین اتفاقی رخ دهد، یقیناً بشریت تا مدت‌ها توان فکر کردن به سرگرمی را نخواهد داشت. آن زمان بحث پول، مرگ و زنده بودن خواهد بود، نه زندگی. از آن‌جایی که سرگرمی جزئی از زندگی است، افراد کمی به آن وابسته خواهند ماند.
